Een tuin voor bewoners met dementie
Hoe richt je een veilige en prettige tuin in, zowel voor bewoners áls voor verzorgers?
Mocht de ideale situatie zich voordoen dat er een tuin in te richten valt voor bewoners van een psycho-geriatrische afdeling, dan is het belangrijk om in het tuinontwerp in ieder geval rekening te houden met een aantal basis-principes:
- veilige toegankelijkheid (rekening houdend met rollators/rolstoelen, en veilig lopen met rails of hekjes om je aan vast te houden),
- overzichtelijkheid en oriëntatie (een al te 'romantische' tuininrichting kan desoriënterend werken),
- onderhoudsplan: is er genoeg personeel om de tuin goed te onderhouden? Wees hier vooral realistisch in, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat er een onvoorziene extra druk op het verzorgend personeel komt te liggen.
- is er een onderscheid tussen 'zicht'groen en 'bereikbaar' groen? Als een deel van de tuin niet toegankelijk is, maar wel mooi om naar te kijken, kunnen daar planten worden toegepast zonder dat die absoluut veilig moeten zijn. Dat vergroot de mogelijkheden van de groen-inrichting. (zie verder: Veilig en onveilig groen)
Wordt er rekening gehouden met een mogelijkheid tot participeren van bewoners? Voor sommige ouderen is tuinieren een bezigheid die veel herkenning oproept, rustgevend (of juist stimulerend) werkt, en identiteit verschaft.
Planten water geven, in de aarde werken, etc.: in hoeverre is dit mogelijk? (speciaal voor ouderen zijn zgn. 'tuintafels' ontwikkeld, om een moestuin op hoogte te krijgen, die zelfs vanuit een rolstoel goed bereikbaar zijn. Zie bijvoorbeeld op moestuintafels.nl of aangepastgroen.nl)
Ook hier is het weer heel belangrijk om goed en realistisch in te schatten hoeveel extra tijd het voor het verzorgend personeel kost, en of het onderhoud van een actieve tuin dus op de langere termijn echt goed vol te houden is.